حرم ائمه اطهار و امامزادگان(علیهم السلام) نیز یکی از اماکن عمومی و محل اجتماعات مردمی است و به همین دلیل می تواند به عنوان یک کانون گسترش ویروس مطرح باشد، از این روی اگر زمانی ضرورت اقتضا کند، به منظور پیشگیری از بیماری ایرادی ندارد که موقتا درب آن بسته شود و این اقدام، یک اقدام عاقلانه و در مسیر پیشگیری است. متاسفانه برخی از مردم چنین تصور می‌کنند که هر چیزی که مربوط به امامان و امامزادگان(علیهم السلام) است باید بر خلاف قانون طبیعی خود پیش برود و همه چیز باید با معجزه حل و فصل شود، مثلا اگر شیشه ای کنار ضریح شکست، نباید دست را ببرد و یا اگر شخصی تروریست وارد حرم شده و عملیات انتحاری انجام دهد، نباید این اقدام منجر به تلفات شود و حال آنکه طبق عالم اسباب و مسببات که پیشتر توضیح آن گذشت، هر کدام از این اقدامات، اثر طبیعی خود را بر جای خواهد گذاشت، چنانکه در جریان عملیات تروریستی سال 1373 در کنار ضریح امام رضا (علیه السلام) تعدادی از زائران به شهادت رسیدند و یا عملیات تروریستی در حرم امامین عسکریین(علیهماالسلام) منجر به تخریب این حرم گردید. بنابر این این انتظار که در کنار حرم های اهل بیت (علیهم السلام)، جریان امور به صورت غیرطبیعی پیش رفته و عوامل طبیعی در معلول های خود تأثیر گذار نباشند، انتظار درستی نمی باشد
هنگام رحلت پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ امام حسين ـ عليه السلام ـ حدود شش سال داشت. اندکي پس از رحلت رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ رحلت مادر بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا ـ عليها السلام ـ داغ تازه اي بود که بر آن حضرت وارد شد. آن حضرت همراه برادر بزرگوارش امام حسن ـ عليه السلام ـ همواره در کنار پدر مظلومشان امام علي ـ عليه السلام ـ بودند. زماني که امام علي ـ عليه السلام ـ در سال 35 هجري امر حکومت بر جامعه را بر عهده گرفت امام حسين ـ عليه السلام ـ بيش از 30 سال سن داشتند. آن حضرت و برادرش امام حسن ـ عليهم السلام ـ در جنگ جمل و صفين و نهروان شرکت داشتند و دوش به دوش پدر با دشمن مي جنگيدند.
امام سجاد ـ عليه السّلام ـ ثمره درختی است كه در زمين پاك طيب و طاهر نشو و نما يافته. در آغوش ولايت و امامت رشد كرده از نبوت شير نوشيده و از چشمه سار ولايت سيراب گشته است. حوادث كودكي امام سجاد ـ عليه السّلام ـ در تاريخ بسيار كم نقل شده است كه ميتوان به چند مورد اشاره كرد: الف) از دست دادن مادر در همان ابتداي تولد كه مسعودي در اثبات الوصيه مينويسد: شهربانو در تولد امام زين العابدين اولين حمل او در حال نفاس در گذشت» ب) سفارش اميرالمؤمينن علي ـ عليه السّلام ـ به امام سجاد در زمان كودكي نسبت به ودايع امامت.
متأسفانه برخی خانواده ها تحت تأثیر تبلیغات ماهواره ای
و برنامه های هدفدار آن و یا به علت بی اطلاعی از مبانی اخلاقی و ارزش های
اسلامی، برخورد نزدیک با نامحرم بدون هیچ قیدی و بدون حجاب را نوعی تجدد و
روشنفکری قلمداد می کنند، تا جایی که نسل جدید نمی داند محرم کیست و
نامحرم کیست؟
جالب نظر است كه بگويم: بنابر تفسيرعلّامة طباطبايي(رحمه الله)، هيچ دليلي براي تخصيص خطاب إعملُوا نداريم و آن خطاب، هر عمل كننده اي را فرا مي گيرد چه كافر و چه منافق و چه مؤمن.»[3]
در آية ديگر آمده است: (( وَ سَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ))؛[4]در اين آيه، كلمة مؤمنون نيامده است. در روايات فراواني، عرضة اعمال بر آن حضرت، مطرح شده است. مانند اين روايت:
فَإِذَا أنَا مِتُّ كَانَتْ وَفَاتِي خَيْراً لَكُمْ تُعْرَضُ عَلَيَّ اَعْمَالُكُمْ؛[5]و زماني كه بميرم، مرگم براي شما خير است. اعمال شما بر من عرضه مي گردد.»
از آن سو رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلم)و ابو بكر در غار آرميده و از شكافى كه وارد شده بودند بيابان و صحرا را مىنگريستند و خداى تعالى براى گم شدن رد پاى رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلم)عنكبوتى را مامور كرده بود تا بر در غار تار بتند، و كبكهايى را فرستاد تا آنجا تخمبگذارند و به هر ترتيبى بود وقتى مشركين به در غار رسيدند، ابو كرز نگاه كرد ديد رد پاها قطع شده از اين رو همان جا ايستاد و گفت:
درباره این سایت